Hoewel veel mensen vast blijven houden aan de illusie dat wij vandaag de dag onafhankelijke en objectieve media kennen, is de media feitelijk het belangrijkste medium geworden om de oorlogsstokerij en propaganda van het moderne imperialisme te verspreiden. Na de misleidende lastercampagne tegen Khadaffi, die resulteerde in de bloederige agressieoorlog tegen Libië, staat nu Syrië in de belangstelling. Dagelijks worden in de media allerhande leugens en onwaarheden van onverifieerbare bronnen verspreid. Deze dagelijkse leugenachtige reportages bereiken zowel de televisiekijkers, krantenlezers als internetgebruikers en worden simpelweg kritiekloos als waarheid aangenomen. Vrijwel in koor vertelt de media het verhaal, over de wrede dictator Assad die zijn volk dat in opstand is gekomen bruut onderdrukt en vermoord. Net als Irak waar nooit massavernietigingswapens werden gevonden en Libië waar zogenaamd een brute dictator moest worden verwijderd om in het bezit van waardevolle grondstoffen te komen, moeten nu de leugens jegens Syrië een nieuwe imperialistische oorlog en neokoloniale campagne rechtvaardigen.
Opvallend is dat zeer veel informatie over de situatie in Syrië op bijvoorbeeld CNN, CBS, Associated Press, Reuters, AFP, BBC, Daily Show, FAZ, Holtzbrinck, Springer Press, Spiegel, Focus, Al Jazeera, al Arabiya, enz. afkomstig is van slechts één omstreden agentschap dat gevestigd is in Londen; het "Syrische observatorium voor de Mensenrechten". Maar hoe serieus is deze bron te nemen? En waarom lijkt niemand te weten wie er achter dit onheilspellende agentschap zit? De Russische minister van buitenlandse zaken Alexander Lukashevich sprak openlijk zijn twijfels uit over de betrouwbaarheid van het "Syrische observatorium voor Mensenrechten" dat geleid wordt door een omstreden man genaamd Rami Abdul Rahman. Deze man die enige journalistieke of juridische achtergrond vreemd is en gelieerd wordt aan het Moslimbroederschap. Het bureau dat vermoedelijk gefinancierd wordt met Saoudische fondsen is dan ook een handig instrument voor de tegenstanders van Assad om valse propaganda te verspreiden gebaseerd op ongeverifieerde rapporten en dubieuze informatie. Alleen al op Google nieuws zijn meer dan 74.000 media berichtgevingen over de situatie in Syrië direct gebaseerd op de beschuldigingen van Rami. De media gebruikt echte meldingen samen met de overdreven horror meldingen van het dubieuze "Syrische observatorium voor de Mensenrechten" om aan de lopende band sensationele en misleidende reportages te maken over de vermeende ongekende bruutheden van het Ba'athistisch regime van Assad.
Hoe gevaarlijk deze nalatigheid door de toonaangevende media kan zijn, blijkt wel uit de gevolgen hiervan op het internationale politieke toneel. Als reactie op de horrorverhalen van het "Syrische observatorium voor Mensenrechten" schrijft persbureau Reuter; "Bondskanselier Merkel heeft het geweld van de Syrische regering tegen haar volk sterk veroordeeld." "De bondskanselier was diep bezorgd over de voortdurende schendingen van mensenrechten en fundamentele vrijheden in Syrië", zo meldde een regeringswoordvoerder. De Nederlandse minister van buitenlandse zaken Uri Rosenthal roept op een conferentie van "Vrienden van Syrië" soldaten van het Syrische leger op om over te lopen "omdat er geen toekomst is voor Syrië onder Assad". De Nederlandse regering steunt de Syrische oppositie dan ook financieel en steunt hen met communicatiemiddelen. De Syrische regering wordt opgeroepen het geweld tegen onschuldige burgers, vrouwen en kinderen evenals het geweld tegen opstandelingen van het Vrije Syrische Leger te staken. De immense macht van het kleine Londense bureau lijkt dan ook grenzeloos. Zo worden de vele sancties die tegen Syrië uitgevaardigd zijn voor een belangrijk deel ondersteund door de verslagen van het agentschap. Door de media en politieke besluitvorming worden de leugens van het "Syrische observatorium voor Mensenrechten" waarheden.
Terwijl de Amerikaanse imperialisten wapenleveranties aan het Syrische Vrije leger steunen en vanuit landen zoals Saoudi Arabië en Qatar wapens aan de opstandelingen verschaft worden en een bloederige burgeroorlog gefinancierd wordt, wordt de eenzijdige berichtgeving en oorlogspropaganda in de media keer op keer herhaald. Bij de schendingen van mensenrechten, de gewelddadige moorden en dodelijke bomaanslagen in Syrië, wordt door de Westerse media vrijwel altijd twijfel gezaaid, met de vinger naar de troepen van Assad gewezen en de nadruk gelegd op de onverifieerbare beweringen van allerhande oppositiegroepen die strijden tegen het regime van Assad. Syrische bevolkingsgroepen worden tegen elkaar uit gespeeld in de "verdeel en heers" tactiek van het moderne imperialisme. Net als in Afghanistan, Irak en Libië is het de bedoeling een bloederige burgeroorlog te veroorzaken waar uiteindelijk enkel de buitenlandse machten, die deze oorlog financieren, van zullen profiteren. Dit terwijl het volk in een uitzichtloze cirkel van geweld en ellende beland. Hoewel de media constant het idee wekt dat de Syrische regering geen enkele interesse zou hebben in politieke onderhandelingen met de oppositie, is ook het regime van Assad niet suïcidaal. Men begrijpt heel goed dat de situatie onhoudbaar is geworden en hervormingen en onderhandelingen de enige weg uit een complete catastrofe voor het land zijn. Het werkelijke probleem ligt hem dan ook in het feit dat een groot deel van de oppositie iedere vorm van dialoog afwijst en enkel genoegen zal nemen met de val van het huidig regime. Terwijl het Westen het Syrische regime straft met economische sancties, omdat zij niet aan de eisen van de VN voldoet wordt er echter geen enkele actie ondernomen tegen de Syrische oppositie die er geen enkel geheim van maakt dat zij totaal geen interesse in dialoog hebben.
Een zeer onverantwoord hoofdstuk in de geschiedenis van de media is hiermee ingeluid. Door het gebruik van misleidende onbetrouwbare bronnen en nieuws manipulatie, halve waarheden en regelrechte leugens wordt het grote publiek klaar gestoomd voor een nieuwe bloederig conflict. De journalistiek - onderdanig aan hun meesters van de grote private mediaconglomeraten - rechtvaardigt hiermee het moderne imperialisme dat aan de grondslag ligt van het Syrische conflict en neemt de rol in van regelrechte imperialistische neoliberale staatspropaganda.
Marten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten