Daarom gedenk.
Den heiligen wenk.
Van al wat u omringt. Blijf trouw aan uw verleden!
Blijf steeds uw Vlaamschen oorsprong waard!
Wees Vlaamsch van hert en Vlaamsch van aard!
Wees Vlaamsch in uwe spraak en Vlaamsch in uwe zeden!
Uw roem en uw geluk vindt ge op dien weg alleen.
Met al die heerlijkheid der dagen van voorheen!
Drie Zustersteden - Ledeganck
Hoewel nationale identiteit een veranderlijk en dynamisch fenomeen is, kan het niet los gezien worden van een besef van collectieve eigenwaarde. Het begrip "natie" dat ooit door de Romeinen geïntroduceerd werd, kreeg hiermee een nieuwe verdieping in de 19de eeuw. De "natie" werd een gemeenschap gebaseerd op gedeelde identiteit, stamverwantschap, geaardheid en taal. Deze hernieuwde opvatting vond weerklank in geheel Europa, waar de natie voorts gebaseerd was op de overeenstemmende wil van een groep mensen. Het is hierbij belangrijk om de "natie" niet per definitie aan het begrip "staat" te koppelen, omdat de natie feitelijk niets meer en niets minder is dan de uitdrukking van de identiteit van een groep mensen.
Een land waar de strijd voor erkenning van natieschap en identiteit tot uitdrukking kwam is bij onze Belgische zuiderburen. Het jonge Belgische koninkrijk zag het licht in 1830 en was van oorsprong een overwegend Nederlandstalig Vlaams land met een Franssprekende Waalse minderheid. De nieuwe grondwettelijke bepaling van België werd echter niet gebaseerd op de vrijheid van de burger, maar op de vrijheid van de Franstalige heren. Het gezag van de Waalse minderheid ging hiermee zwaarder wegen dan dat van de Vlaamse meerderheid. Het Frans werd uitgeroepen tot de taal der staat en dit heeft ertoe geleid dat het Vlaamse volk werd onderdrukt.
Echter de liefde voor de Vlaamse identiteit was hiermee nog niet verdwenen. Uit de liefde voor de eigen identiteit en de geestdrift om actie te ondernemen werd de Vlaamse beweging geboren. De strijd die deze Vlaamsgezinden voerden stond aan de grondslag van de taalstrijd en was gebaseerd op een eerbied voor de Vlaamse eigenheid. Doordat België zich baseerde op het bestaan van een enkele Belgische "natie" deed zij de werkelijkheid feitelijk tekort. Het leidde tot een ontkenning van een Vlaamse- en Waalse eigenheid.
Omstreeks de 20ste eeuw beperkte de Vlaamse beweging zich niet langer tot louter het politieke en culturele, maar werden meer en meer de economische en sociale aspecten in de strijd betrokken. Men begon in te zien dat politieke macht grotendeels door economische ontwikkeling bepaald wordt. Dit leidde ertoe dat de Vlaamse beweging een Vlaams politiek systeem ontwikkelde. In 1918 werd met behulp van de Duitse bezetting een bestuurlijke scheiding gerealiseerd die uiteindelijk leidde tot de uitroeping van de politieke zelfstandigheid van Vlaanderen. Van 1930 tot en met 1938 werden de wettelijke regelingen voor het taalgebruik herzien. Als gevolg hiervan werd de demografische, culturele en economische positie van het Vlaamse volk versterkt. Echter hiermee was de miskenning en minachting voor Vlaanderen nog niet tot een einde gekomen.
De kracht van de Waalse minderheid is grotendeels te wijten aan hun zelfbewustzijn en hun sterke besef van eigenwaarde. Daarentegen heeft de verfransing ervoor gezorgd dat de intellectuele en morele ontwikkeling van het Vlaamse volk belemmerd werd. Het is vandaag de dag dan ook aan de Vlamingen zelf om hun toekomst weer in eigen handen te nemen. Het is aan hen om te kiezen of zij een volk van knechten of een volk van heren wensen te zijn. Zij moeten het willen en om het te willen zullen zij sterk overtuigd moeten zijn van hun zaak. Daar ligt dus de grote taak voor al diegenen die met het Vlaamse volk begaan zijn. Tegenover de systematische Fransgezinde propaganda moet er een systematische Vlaamsgezinde propaganda gesteld worden. Enkel zo kunnen zij het Vlaamse volk innerlijk sterken en wederom strijdvaardig maken. Door de Walen eerbied en waardering voor Vlaanderen in te boezemen zal hun minachting uiteindelijk verdwijnen. Als Vlaanderen weer verschijnt als een macht om rekening mee te houden, ligt de weg open om de morele positie te verwerven waarop zij het absolute recht heeft.
De Vrije Associatie van Identitairen verklaart zich dan ook solidair met Vlaanderen en alle andere onderdrukte naties in de strijd voor vrijheid en recht. Enkel identiteit en natieschap biedt de kracht die nodig is voor de realisatie van een harmonieuze en solidaire vrije gemeenschap; de natie zoals deze bedoeld is.
Halmar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten